อยู่ระหว่างปี พ.ศ. 2497 ถึง พ.ศ. 2501 เป็นยุคของคอมพิวเตอร์ที่ใช้หลอดสุญญากาศ (Vacuum tube) ซึ่งใช้กำลัง
ไฟฟ้าสูงมาก ถึงแม้จะมีระบบระบายความร้อนที่ดี แต่จะมีปัญหาในเรื่องความร้อนและไส้หลอดขาดบ่อยการสั่งงานใช้
ภาษาเครื่องซึ่งเป็นรหัสตัวเลขที่ยุ่งยากและซับซ้อน เครื่องคอมพิวเตอร์ของยุคนี้ มีขนาดใหญ่ เช่น มาร์ค วัน (MARK I), อีนิแอค (ENIAC), ยูนิแวค (UNIVAC)

           คอมพิวเตอร์ยุคที่ 2 (พ.ศ. 2502 - 2507)

           คอมพิวเตอร์ยุคนี้ใช้ทรานซิสเตอร์ (Transistor) เป็น วงจรอิเล็กทรอนิกส์ และใช้วงแหวนแม่เหล็กเป็นหน่วย
ความจำ คอมพิวเตอร์มีขนาดเล็กกว่ายุคแรก ต้นทุนต่ำกว่า ใช้กระแสไฟฟ้าและมีความแม่นยำมากกว่าอุปกรณ์เก็บข้อมูล
สำรองในรูปแบบของสื่อแม่เหล็ก สามารถเขียนโปรแกรมระดับสูงได้

           คอมพิวเตอร์ยุคที่ 3 (พ.ศ. 2508 - 2513)

           คอมพิวเตอร์ยุคนี้ใช้ วงจรไอซี (Integrated Circuit) เป็นสารกึ่งตัวนำที่สามารถบรรจุวงจรทางตรรกะไว้แล้วพิมพ์
บนแผ่นซิลิกอน (Silicon) เรียกว่า"ชิป" (Chip)

           คอมพิวเตอร์ยุคที่ 4 (พ.ศ. 2514 - 2523)

           คอมพิวเตอร์ยุคนี้ใช้ วงจร LSI (Large Scale Integration) เป็นการรวมวงจรไอซีจำนวนมากลงในแผ่นซิลิกอนชิป
1 แผ่น สามารถบรรจุ ได้มากกว่า 1 ล้านวงจร ด้วยเทคโนโลยีใหม่นี้ ทำให้เกิดแนวคิดในการบรรจุวงจรที่สำคัญสำหรับ
การทำงานพื้นฐานของคอมพิวเตอร์นั่นคือ CPU ลงชิปตัวเดียว เรียกว่า "ไมโครโพรเซสเซอร์"

           คอมพิวเตอร์ยุคที่ 5 (พ.ศ. 2524 - ปัจจุบัน)
           คอมพิวเตอร์ยุคนี้ใช้ วงจร VLSI (Very-large-scale integration) เป็นการพัฒนาไมโครโพรเซสเซอร์ให้มี
ประสิทธิภาพมากขึ้น